بیش از سی سال است که قوۀ قضاییه جمهوری اسلامی ایران، پسران و دختران نوجوانی را که هنگام وقوع جرم مورد اتهام، هنوز هجده سال نداشته‌اند همچون اشخاص بزرگسال تحت تعقیب قرار می‌دهد و اعدام می‌کند. نظام قضایی ایران این واقعیت را که این نوجوانان توانایی‌های اخلاقی و روانی لازم که اساس داشتن مسئولیت کیفری است را ندارند، به کلّی نادیده می‌گیرد. در نتیجه در طی این سالها هزاران نفر زیر سن هجده سال، به عنوان اشخاص بزرگسال و مسئول، تحت تعقیب قرار گرفته‌اند و دست کم صدها نفر از آنها اعدام شده‌اند. این صفحه، یادبودی‌ست برای کودکان اعدام شده.
سرگذشت‌هایی که در این صفحه می‌خوانید از «امید» گرفته شده، شهری خاموش که در آن قربانیان جبر و ستم از یاد و خاطره حیاتی دیگر یافته‌اند. این جا شهروندان را اصل، نسب، مذهب، قومیت و ملیت‌های گوناگون است، با کردار و پندارهای گوناگون و گاه متضاد. اما پیوندشان را در«امید» انسانیت و حقوق طبیعی‌شان قوام می‌بخشد.
قوانین بین المللی اعدام کودکان را ممنوع کرده است. دولت جمهوری اسلامی ایران عضو و ملزم به اجرای میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی سازمان ملل متحد و کنوانسیون حقوق کودک است. هر دوی این معاهده‌ها اعدام افرادی را که هنگام ارتکاب جرم زیر هجده سال داشته اند صریحاً منع می کند.
الف) هيچ كودكی نبايد تحت شكنجه يا ساير رفتارهای بيرحمانه و غيرانسانی يا مغاير شئون انسانی قرار گيرد. مجازات اعدام و يا حبس ابد بدون امكان بخشودگی را نمی‌توان در مورد كودكان زير هجده سال اعمال كرد.
ب) هيچ كودكی نبايد به طور غيرقانونی و خودسرانه زندانی شود. دستگيری، بازداشت و يا زندانی كردن يك كودک می‌بايست مطابق با قانون باشد و به عنوان آخرين راه چاره و برای كوتاهترين مدت ممكن بايد بدان متوسل شد.
ج) با كودک زندانی بايد به خاطر مقام ذاتی انسان، رفتاری انسانی و توأم با احترام داشت، به نحوی كه نيازهای به خصوص سنی وی در نظر گرفته شود...
د) هر كودک زندانی می‌بايست از حق دسترسی سريع به مشاوره حقوقی و يا ساير مساعدت‌های ضروری و نيز حق اعتراض نسبت به مشروعيت زندانی شدن خود در برابر دادگاه يا ساير مقامات ذيصلاح، مستقل و بيطرف و تصميم‌گيری سريع در اين گونه موارد برخوردار باشد.
کنوانسیون حقوق کودک، ماده ۳۷
کودکان زیر 18سال زیادی که تعداد آنها کم هم نمیباشد به دستور قضات جلاد این حکومت روح پاک و معصوم خود را تقدیم کردند .
