سالگرد اعدام 59 نفر مهابادی بیگناه

امروز دوازدهم خرداد سالروز اعدام جنایتکارانه 59 تن از مبارزان و نوجوانان شهر "مهاباد" است. سال 1362 ، رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی برای ارعاب مردم کردستان و انتقام گیری از مردم مهاباد، 59 تن را دسته جمعی به جوخه اعدام سپرد. بیشتر اعدام شدگان را در ماههای فروردین و اردیبهشت به طور تصادفی در خیابان های شهر ربوده و به گروگان گرفته بودند. تعدادی از آنان نوجوانان کمتر از 18 سال بودند و چند نفر از آنان در دبیرستان های مهاباد تحصیل می کردند.

در روز دوازدهم خرداد 1362 مردم مهاباد با یک اعلامیه صادر شده از جانب فرمانداری مواجه شدند که در سطح شهر پخش شده بود، در این اعلامیه اسامی 59 نفر از اعدام شدگان اعلام شده بود. فرماندار وقت مهاباد، "حمید رضا جلایی پور" دستور پخش این اعلامیه ها را در سطح شهر داده بود. 

در آن روزها "محمد بروجردی" مغز متفکر سپاه پاسداران در جبهه نبرد با پیشمرگان کشته شده بود. مرگ وی خشم شدید مقامات رژیم را به دنبال داشت. رژیم که در جبهه های نبرد با پیشمرگان ضربات سختی خورده بود، مانند مار زخم خورده به خود می پیچید، تصمیم گرفت که با ریختن خون جوانان و نوجوانانی که بدون هیچ مدرکی ربوده و زندانی کرده بود، از مردم کردستان و به ویژه از مردم مقاوم شهر مهاباد انتقام بگیرد.

بیشتر عاملین این جنایت از کسانی بودند که در سال های بعد قبای اصلاح طلبی به تن کردند و راه دیگری برای نجات رژیم از بحران در پیش گرفتند. اما این موضع جدید آنان هرگز موجب نشد که حتی یک نفر از آنان و برای یکبار هم شده مسئولیت خود را در این جنایت و بسیاری از جنایت هولناک دیگر دهه 60 بپذیرند. "میرحسین موسوی" نخست وزیر وقت با حملات تند خود بر علیه مقاومت مردم کردستان سوت این جنایت را به صدا در آورد. "هاشمی رفسنجانی" سخنرانی های شدید الحنی در همین زمینه ایراد کرد. در آن زمان جلایی پور فرماندار شهر و با حضور فرمانده کل قرارگاه حمزه و با پشتیبانی "ناطق نوری"، وزیر کشور، و "حسنی" امام جمعه "ارومیه"، دستور اعدام 59 نفر از جوانان زندان مرکزی شهر مهاباد صادر می کنند. این 59 نفر از بازداشت شدگان به شهر تبریز انتقال داده می شوند و در یک دادگاه چند دقیقه ای، بدون اینکه هیچ اتهامی بر علیه هیچکدام از آنان اثبات شود، به اعدام محکوم و به جوخه های مرگ سپرده می شوند. خانواده این قربانیان هرگز از محل دفن عزیزان خود با خبر نشدند.

در سالروز این اقدام جنایتکارانه به جانباختگان این رویداد درود می فرستیم و مقاومت و بردباری خانواده های سرفرازشان ستایش می کنیم. به یاد و خاطره جاوادانه این عزیزان یکبار دیگر اسامی آنان را می خوانیم:

• غلامرضا بارزی
• حسن جهانیان
• علی بانه یان
• محمد علیالی
• محمد امین صفا
• همایون نیلوفری
• محمود ریازی
• محمد حسینی
• عباس حسینپور
• کاظم خاتونی
• علی مزنه
• عبدالله تجریان
• رحمان رحیمی
• علی گلپرست
• مصطفی عسمتی
• خالق بارزانی
• یوسف ایازی
• کمال چاوشینی
• حسن رحمانیان
• خالد رحیم آذر
• خالد صفایی
• سید ابراهیم احمدی
• محمد مسعودی
• محمد ابوبکری
• وفا الیاسی
• منصور جناح
• محمد امین احمدی
• محمد سلیمی
• فریدون شنگه
• علی بازیان
• خضرر رنگین
• ابوبکر شکری
• ماشاالله نادری
• هژار کریمی
• کمال کریمی
• کریم رحیمیان
• یوسف حبیب پناه‌
• محمد فاروق بازیار
• ابراهیم امینی
• صالح مام ابراهیمی
• شکری نادری
• مصطفی فقری
• علی غواره
• علی صلاحی
• ملا حسن لاجوردی
• سلیمان حسن زاده‌
• یوسف حسن زاده‌
• کریم کاوه
• سید محمود سید محمودی
• حامد محمود کندی
• حسین کلهری
• عباس یوسفی
• سیامک سقزی
• علی آباده
• کامران ظاهر حجازی
• صالح فرهودی
• مقصود محمودی
• احمد کروبی
• رحمان خضرپور

آه اگر آزادی سرودی می خواند

آه اگر آزادی سرودی می خواند

کوچک؛ همچون گلوگاه پرنده ای

هیچ کجا دیواری فرو ریخته برجای نمی ماند

سالیان بسیاری نمی بایست

دریافتی را که 

هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است 

شاملو